نکات برگزیده

ساعت 15/8 صبح روز دوشنبه ششم ماه آگوست سال 1945 بمب Little Boy (پسر کوچلو) توسط هواپیمای آمریکایی ب - 29 بر فراز شهر هیروشیما رها شد که 42 ثانیه بعد در ارتفاع 580 متری بالای شهر منفجر شد.

ابتدا برق آبی - سفید کورکننده ای درخشید و در کسری از ثانیه گرمایی معادل هزاران درجه سانتیگراد در هوا پخش شد.

آن هایی که در وسط مهلکه گیر افتاده بودند ، خوش بخت ترین مردگان بودند. بعضی ها شان بخار شدند ، بعضی دیگر به ذرات سوخته خیلی ریزی تبدیل شدند ، اما ... عذاب دیگری منتظر آن هایی بود که دورتر از محل انفجار ایستاده بودند. گرمای شدید تخم چشم های آن ها را که با تعجب به انفجار زل زده بودند ترکاند. پوست آنها از بدن شان جدا می شد و روی زمین می افتاد ، اما هنوز موج اصلی انفجار شروع نشده بود.

با راه افتادن موج انفجار از مرکز انفجار با سرعت صوت که با قدرت تخریبی بسیار بالا همراه بود جمجمه عابران از موج انفجار می ترکید و بدن های شان متلاشی می شد و به اطراف می پاشید.

کمی دورتر هیکل های سوخته زیر آوار ناشی از موج انفجار له شدند تا به بدترین مرگی که تصور آن را نمی کردند بمیرند.

* * هیروشیما پس از اصابت بمب هسته ای آمریکا 

یادمان بمباران هسته ای هیروشیما، تنها ساختمانی است که در نزدیکی محل انفجار قرار داشت و بصورت کامل تخریب نشد.

برای تاثیر تخریبی و وارد کردن تلفات هرچه بیشتر، انداختن بمب طوری تنظیم شده بود که 580 متر بالای سطح زمین منفجر شود. انرژی تولید شده توسط این بمب برابر بود با انرژی حاصل از 15 کیلوتن تی ان تی. فعل و انفعالات اتمی در مرکز این بمب باعث گرمائی حدود چندین میلیون درجه سانتیگراد شد. این گرمای عظیم هر چیزی را تا شعاع یک و نیم کیلومتری مرکز اصابت بمب بطور کلی ذوب کرد مردمی که از فاصله دور انفجار پسر کوچلو را در آسمان هیروشیما مشاهده کردند می گفتند که خورشید دیگری را در آسمان دیده اند. 

دو سوم ساختمان های هیروشیما از جمله کارخانه های فولادسازی و صنعتی چون میتسوبیشی در اثر این بمباران نابود شدند. تنها چیزی که از شهر باقی ماند ساختمان تالار ترویج صنعتی استانی هیروشیما بود که انفجار، بالای گنبد این بنا رخ می دهد و به خاطر قرار گرفتن در کانون مرکزی انفجار، کاملاً ویران نشد. 

هیروشیما دیگر آن جزیره سبزی که در سابق معنی می داد نبود. رنگ همه جای شهر عوض شده بود ، قهوه ای مایل به قرمز ، و بوی کباب ناشی از اجساد سوخته شده در همه جا به مشام می رسید که چند ساعت بعد به بوی تهوع آوری در فضای مرده شهر تبدیل شد.

... اما این هنوز پایان ماجرا نبود ، قرار بود تا آخر سال 140 هزار نفر از این حادثه بمیرند ، تشعشعات نامرئی ناشی از انفجار بمب اتمی نه تنها این قرار را برآورده کرد ، بلکه تا سال ها بعد هنوز از مردم ژاپن قربانی می گرفت ، هزاران نوزاد ناقص الخلقه به دنیا آمدند و هزاران بیمار که از انواع بیماری ها ، به خصوص سرطان خون - لوکمی - یکی یکی می مردند.

هیچ کدام از یازده خدمه هواپیمای ب - 29 که صرفا برای حمل همین بمب ˈپسر کوچولوˈ آماده شده بود ، نمی دانستند که چه چیزی را حمل می کنند ، فقط خلبان ˈتیبتزˈ از ماجرا خبر داشت . یکی از خدمه ها که مسوول فیلم برداری از حادثه بود ، ناگهان فریاد زد ˈ خدای بزرگ ! ما چه کردیم؟ ˈ ، اما نگاه سرد و بی تفاوت خلبان به او فهماند که باید ساکت باشد.

در سال اول انفجار اتمی هیروشیما فقط 140 هزار نفر مردند و مردگان سال های بعد هم به بهانه های بی شمار دیگری می توانستند بمیرند که حالا به بهانه بیماری های ناشی از تشعشعات اتمی مردند!!

* * بمباران ناکازاکی 

محل شهر ناکازاکی در استان ناگازاکیدو روز پس از بمباران هیروشیما و بر خلاف انتظار و میل آمریکا، دولت شوروی به امپراتوری ژاپن اعلان جنگ داد و نیروهای ارتش سرخ شوروی به مواضع ژاپن در منچوری یورش بردند. ورود شوروی به جبهه جنگ اقیانوس آرام باعث شد که دولت آمریکا مصمم شود هرچه سریعتر جنگ را به نفع خود و بدون مشارکت شوروی خاتمه دهد. در این راستا استفاده بیشتر از سلاح هسته ای ساده ترین راه فشار بر ژاپن بود، و نیروهای مسلح آمریکا برای استفاده مجدد از بمب هسته ای نیازی به مجوز جدید دولت نداشتند؛ زیرا مجوزی که ترومن برای حمله اتمی صادر کرده بود اجازه استفاده از بمب های جدید را می داد. 

بر اساس اطلاعات هواشناسی نیروی هوایی آمریکا، بازهٔ زمانی مساعد برای حمله دوم به ژاپن سه روز پس از حمله اول پدیدار می شد، و باید از این بازه حداکثر استفاده به عمل می آمد. هدف بعدی برای بمباران هسته ای، شهر کوکورا بود که صنایع گسترده نظامی و اسلحه سازی در آن وجود داشت. در ابتدای ماموریت بر اساس گزارش هواشناسی، دید مناسبی برای هدفگیری بر فراز کوکورا وجود داشت. اما وقتی هواپیمای بمب افکن به حدود منطقه مورد نظر رسید، تمام آسمان شهر با دود و غبار پوشیده شده بود و امکان پیدا کردن هدف را از میان برده بود. علاوه بر دید کم، پدافند هوایی و ظاهر شدن هواپیماهای شکاری ژاپن مساله را کمی بغرنج کرده بود. پس از صرف نظر از بمباران منطقه کوکورا، بمب افکن آمریکایی فقط سوخت کافی برای بازگشت به پایگاه هوایی در اوکیناوا داشت. فرمانده عملیات تصمیم گرفت که بجای رها کردن بمب اتمی در دریا و یا بازگرداندن آن به پایگاه، بهتر است آن را بر روی ناکازاکی بیندازند که در مسیر بازگشت بمب افکن به پایگاه هوایی در اوکیناوا قرار داشت و یکی از اهداف کم اهمیت تر آمریکا در ژاپن محسوب می شد. آسیبهای وارده به هیروشیما به مراتب بیشتر از ناکازاکی بوده است چرا که هیروشیما شهری صاف بوده و تشعشعات هسته ای تمام شهر را در نوردید ولی ناکازاکی حالتی داشت که شهر در میان دو دره تقسیم شده بود و نصف شهر در یک دره و نصف دیگر در دره مجاور قرار داشت و با رهاسازی بمب هسته ای در یکی از دره ها بخش دیگر شهر که در دره دیگر قرار داشت به مراتب آسیب کمتری دید 

به این ترتیب در تاریخ پنجشنبه 9 آگوست سال 1945 میلادی، بمب دیگری به نام مرد چاق (Fat Man) بر روی شهر ناکازاکی انداخته شد. 

پس از نابودی ناکازاکی، ژاپن مجبور به تسلیم شد.

بمباران هسته ای هیروشیما و ناکازاکی تا به امروز تنها موارد استفادهٔ جنگی از سلاح هسته ای در جهان است. پس از این دو بمباران، دولت ژاپن تسلیم شد.