اگر از شما بخواهند چهره همکلاسی خود را از میان 10 نفر تشخیص دهید این کار را در کسری از ثانیه انجام می‌دهید. اما اگر از شما خواسته شود چهره همان همکلاسی را بطور کامل شرح داده و اجزای آن را توصیف نمایید، برایتان کار بسیار سختی خواهد بود. دلیل این امر واضح است، ما در هنگام تشخیص چهره‌ها و شکل‌ها از خودآگاه خود استفاده نمی‌کنیم بلکه اطلاعات توسط حواس دریافت می‌شوند و بلافاصله توسط ناخودآگاه مورد تحلیل قرار می‌گیرند. به همین دلیل است که وقتی با یک همکلاسی مواجه می‌شویم بین دیدن چهره وی و تشخیص اینکه او چه کسی است هیچ فاصله زمانی وجود ندارد. مکانیسم ناخودآگاه انسان بسیار سریع و بی‌نقص عمل می‌کند و تصمیمی که از ناخودآگاه پدیدار می‌شود (درست یا غلط) در نقطه مقابل تردید قرار دارد.
