اخلاص علی
.
رفتاری اعجابانگیز از امام علی (ع)
در یکى از جنگ ها، امام على(ع) پهلوانى از دشمن را به زمین زد و به قصد او شمشیر کشید. آن پهلوان ِدشمن بر صورت امام علی آبدهان انداخت.
امام على(ع) زود از او دست کشید و او را رها کرد. آن پهلوان دشمن از این کار امام بسیار تعجب کرد.
پهلوان گفت چرا من را بخشیدى. در شجاعت، تو را شیرخدا مىنامند؛ اما در جوانمردی خدا فقط تو را می شناسد.
اینجا میدان جنگ است چرا من را بخشیدی؟
امام گفتند من برای خدا شمشیر می زنم نه برای جسمم
من تیغ از پــِــى ِ حق مىزنم
بنده ی حقم، نه مأمور تنم
به من شیر خدا می گویند نه شیر هوا و هوس
شیر حقم، نیستم شیر هوا
فعل ِمن بر دین ِمن باشد گوا
در صبر و حوصله :مانند کاه نیستم، مانند کوه هستم،
کَه نـِـیــَم، کوهم ز حِلْم و صبر و داد
کوه را کـِــى در رُباید تندباد؟
امام در جواب می گویند وقتی تو آب دهانت را به صورتم انداختی، من بسیار عصبانی شدم ، و دیدم اگر تو را بکشم هم بخاطر خودم هست هم بخاطر خدا.
ولی من می خواهم فقط به خاطر خدا بجنگم.
آن پهلوان وقتی این را شنید ، حالتی عجیب به او دست داد و گفت: من نوکر ِ آن دینی هستم که چنین انسانی را تربیت کرده، او و تمام خانواده اش شیعه ی امام علی(ع) شدند.
از على آموز اخلاص ِ عمل
شیر ِحق را دانْ منزه از دَغَل
شیر حق : امام علی(ع) دان : بدان منزه : پاک دغل : دغل بازی
.
