تدریس
اگه استرستون به خاطر اینه که دوست دارید کارتون کم نقص باشه، بودنش خیلی هم بد نیست؛
پیشنهاد میکنم ویدئوهای درسی برخی اساتید رو ببینید؛ من با طراحی الگوریتم کلاس های یکی از نویسندگان CLRS (فکر کنم L اش بود (: ) و همینطور طراحی وب (از ویدئو لکرچهای هاروارد) شروع کردم که برام خیلی مفید بودن؛ به خصوص برای یکی دو جلسه اول که باید شروع خوبی داشته باشید؛ البته الان میتونید از ویدئوهای سایت مکتب خونه هم استفاده کنید که بیشتر به فضای کلاسهای خودمون شبیهه؛
و چندتا نکته کوتاه هم بر حسب تجربه شخصی اضافه کنم به نکاتی که دوستان فرمودن،
. توی کلاس به بچه ها اجازه نفس کشیدن بدید! لازمه این کار هم اینه که خودتون خیلی خوب نفس بکشید (: ؛ تدریس همراه با آرامش و طمانینه، هم استرس خودتون رو کم میکنه، و هم فرصت فکر کردن رو به دانشجوها میده؛
. بیرون از کلاس شخصیت عادی خودتون رو داشته باشید (اگه شوخ طبعید، شوخ باشید، و اگه جدی هستید، جدی)؛ اما داخل کلاس و در حین تدریس کاملا جدی باشید (در تدریس جدی باشید نه اینکه با هر پچ پچی به دانشجوها تشر برید)؛ از نظر من این نکته بسیار مهمه؛
. وقتی شخصی سوال میکنه، به سوالش خوب گوش بدید؛ اگه سوالش ساده هم بود، شما کامل بهش جواب بدید و از جمله هایی مثل "اون که کاری نداره" یا "اینو که الان گفتم" ترجیحا استفاده نکنید (البته از این نکات نمونه های بسیار زیادی وجود داره که به مرور خودتون بهشون میرسید)؛
. سعی نکنید هر سوالی رو فی البداهه پاسخ بدید و اینطور وانمود کنید که خیلی خفنید؛ اگه سوالی ازتون پرسیدن که جوابشو نمیدونید، خیلی راحت یه مقدار قدم بزنید و در موردش فکر کنید؛ لازم شد بچه ها رو هم وارد بحث کنید (این مورد رو یکی دیگه از دوستان هم اشاره کردن، بجهت تاکید بیشتر عرض کردم)
. برنامه ای که تعیین میکنید (مثلا کوئیز یا تمرین یا میانترم) عوض نکنید؛
. ترجیحا کوئیز نگیرید و در عوض تمرین بیشتری بدید؛
. اگه درسی که ارائه میدید جز دروس کنکوری هست، این آلارمو از ابتدا به بچه ها بدید و منبع تست هم براشون معرفی کنید؛
. و نکته آخر اینکه در جلسه اول، به دانشجوهاتون هم آدرس ایمیل بدید، و هم ترجیحا آدرس یه وبلاگ درسی رو (که باید ایجادش کنید)؛ همینطور ازشون درخواست کنید که در ایمیل هایی که ارسال می کنن (و البته برگه امتحانی!) نه از فینگلیش استفاده کنن و نه از زبان محاوره ای (:
