این مثل را که “تا بچه ای گریه نکند به او شیر نمی دهند” از جانب استاد فرمودید ، ایشان در خصوص در خواست از خداوند گفتند که تا ما چیزی را نخواهیم به ما داده نمی شود.
اما در مورد دستهایی که از جانب خداوند می توانند واسطه شوند و کار مارا انجام دهند ، نظر من در خصوص مطلبی که استاد عزیز فرمودند و همینطور با تجربه ای که دارم به این شکل است که:
ما باید توکل واقعی و قلبی به خداوند کنیم خیلی از افراد مدام زباناً می گویند: “توکل به خدا” اما آیا توکل واقعی دارند؟
وقتی ما به خداوند میسپاریم یعنی با تمام وجود باید این کار را انجام دهیم و یقین داشته باشیم که خداوند خودش همه چیز را به بهترین شکل انجام خواهد داد.
استاد عباس منش عزیز همیشه می گویند: “خداوند بهترین ، نزدیکترین و آسانترین راه را بین ما و خواسته هایمان میداند”
این به این شکل نیست که خوب حالا ما فکر کنیم چه کسی می تواند دستی از سوی پروردگار باشد و بعد برای انجام کارمان سراغ او برویم.
بلکه این روندی است که خودش اتفاق خواهد افتاد ما تنها باید با اطمینان کامل به خداوند بسپاریم و آنگاه از جا و راهی که ما اصلاً فکرش را هم نمی کنیم کارمان درست خواهد شد و ممکن است اگر ما می خواستیم سراغ کسی برویم اصلاً نمی دانستیم همچین فردی وجود دارد و یا از این طریق هم میشد کارمان انجام شود.
دوست عزیز به قول استاد وقتی ما در مدار سیستم آفرینش قرار داشته باشیم باور کنید نیازی به زور زدن و این در و آن در زدنها نیست و همه چیز به راحتی انجام می شود چون سیستم آفرینش به این شکل عمل می کند و یکی از نشانه های آن (که با تدبر در خلقت پروردگارمی توانیم متوجه آن شویم) این است که در طبیعت ، گیاه برای رشد هیچ زوری نمیزند تنها کافی است دانه ای رابکاریم و به آن آب دهیم و رسیدگی کنیم و کارهایی که نیاز است انجام دهیم آنگاه گیاه به آسانی رشد می کند و گل یا بار میدهد ، گل یا باری که تا قبل از آن اصلاً آن را ندیده بودیم.
دوست عزیز در نهایت اینکه وقتی همه چیز را با تمام وجود به پروردگار بسپاریم و باورمان این باشد که نیرویی قدرتمندتر از خداوند وجود ندارد و دیگر برای انجام کاری مدام به هر کسی رو نیندازیم و التماس نکنیم ، همه چیز به راحتی اتفاق می افتد و کس یا چیزی که نیاز باشد به عنوان واسطه برایمان ظاهر می شوند. انشااله
شاد ، موفق ، سلامت و ثروتمند باشید.
